Rozdział I

~Rose~

Moje życie nigdy nie było poukładanie, ale to co się teraz stanie to nawet mi się nie śniło. 

Dzisiaj o 20 mam jechać do brata, którego nie widziałam już od dobrych czterech lat. Zaprosił mnie na całe wakacje, jakby nie wiedział że, ja z przyjaciółką Sue i moim chłopakiem Nickiem mieliśmy zaplanowane całe wakacje. 

Do mojego pokoju wparowała mama i zaczęłam wydzierać się mi do ucha. 

-Rose .... Rose wstawaj za 3 godz wyruszamy. -Co gdzie. Przecież samolot mam dopiero o 20. Licząc dojazd i bagaże to o 17 powinnyśmy wyruszyć. 

-Co? Przecież najszybciej o 17 wyruszamy. -powiedziałam jeszcze z zamkniętymi powiekami. 

-Jest już 14. Jeśli chcesz to idź się umyj i jeśli chcesz wy możesz pożegnać się jeszcze z Sue. -powiedziała po czym zaraz zniknęła za różowymi drzwiami. Wiem, że to trochę śmieszne, że mam 16 lat a kocham wszystko co różowe. XDee. Stanęłam przed szafą z zastanowieniem co powinnam ubrać.. To chyba problem każdej dziewczyny. Po 30 minutach zdecydowałam się na ten zestaw:

Po jakiejś godzinie byłam już gotowa. Że zostało mi tylko 30 min to szybko wybiegłam z domu, informując mamę o tym że idę pożegnać się z Sue i Nickiem. 

Zadzwoniłam do dzwonka. Otworzyła jej mama. 

-Hej. Ros. Sou nie ma w domu. Przepraszam. -powiedziała pani Kathy (mama Sou)

-No to do widzenia za 2 miesiące. -powiedziałam po czym usłyszałam głos Sou. 

-Kto to był? -powiedziała Sou.

-Rose? Co ty tu robisz? Miałaś jechać już na lotnisko! -Sou prawie wrzeszczała. 

-Chciałam się tylko pożegnać. -powiedziłam. 

-Sou. Kochanie, miałaś iść tylko po picie. Chodź dokończyć to co zaczęliśmy. -znam ten głos. 

-Czzyy. Czy to Nick. -zapytałam z łzami w oczach. Po czym pobiegłam do jej pokoju się upewnić. Tym razem się nie myliła. To był Nick. W dodatku w samych bokserkach. 

-Myślałem, że już nie przyj... Rose? Coo ty tu robisz? -Nie odpowiedziałam nic tylko pobiegłam prosto do domu. Całą drogę płakałam... Nie chciałam do domu wchodzić z płaczem więc napisałam mamie Sms że jestem w samochodzie i czy może przynieść moje walizki do niego. Po 1 min poczułam wibracje. 

Właśnie miałam do ciebie pisać. 

Tylko pójdę po walizki i do ciebie przyjdę. 

Kocham mama. 

Ta to się musi rozpisać. Już nie płaczę i nie myślę o nim. Nawet nie wiem czy go kochała. Wydaje mi się, że płakałam nie dlatego, że go kocham tylko, że ona była moją przyjaciółką. Moje rozmyślenia przerwała mama. Zapakowała walizki. A całą drogę się śmiałyśmy. 

***

Na lotnisku. 

-Będę za tobą tęsknić. 

-Przecież za 2 miesiące wracam. -odpowiedziałam mojej rodzicielce i jeszcze raz ją przytuliła. 

-Osoby na lot do Londynu są proszone do działu numer 5. Powtarzam osoby na lot do Londynu są proszone do działu numer 5. -jeszcze raz przytuliłam mamę. I poszłam. 

-Kocham cię. -Usłyszałam głos mamy. Obruciłam się i podbiegłam do niej. 

-Ja ciebie też. Za dwa miesiące wrócę i znowu będę cię wkurzać. -Powiedziłam

-Nie mogę się już doczekać. A teraz już idź, bo się spóźnisz. -oberwałam się z uścisku mamy i poszłam do okienka numer 5. 

***

Lot minął spokojnie. Przyjechał po mnie Niall tak jak obiecał. Nie zdążyłam powiedzieć nawet cześć. Bo on rzucił się na mnie. 

-Nie wiesz jak tęskniłem... -powiedział. A ja dalej stałam nie ruchomo. 

-Cześć. -powiedziałam oschłym tonem. Niall zabrała moje walizki. A ja torbę podręczną i poszłam za nim. Gdy doszliśmy do samochodu bez dachu nie mogłam powstrzymać się od zachwytu. Nie jestem za dobra w nazwach samochodów. I w ogóle nazwach. Droga minęła w ciszy. 

-Zanim wejdziemy muszę ci coś powiedzieć. Ze mną mieszkają chłopaki i Meg przyjechała na wakacje. -jakbym sie nie domyśliła. 

-Ilu jest chłopaków? -spytałam 

-Czterech ze mną pięć. -weszliśmy do domu. Jezu jak tu pięknie. Na kanapie siedzieli chłopaki i dziewczyna strasznie podobne do mnie. 

-Chłopaki to moja druga siostra. 

-Hej. -powiedzieli wszyscy równocześnie. 

-Siema wszyscy. Ejj . . . Jak to druga siostra? -pytałam patrząc się na Niall'a. 

-Emm. Więc tak w skrócie. Pochodzisz z Irlandii. Masz siostrę bliźniaczkę, ale mama oddała ja do adopcji. Potem wyprowadziliśmy się do Anglii żeby nie poznała siostry. Dlatego zniknąłem na cztery lata, żeby jej poszukać. Rozumiesz? -Jezu jaki Angielski. Mówił strasznie nie składnie, ale to chyba u nas rodzinne. 

-Pewka że kumam... -Posłałam jej uśmiech, który odwzajemniła. 

-Jestem Rose. -wystawiłam jej rękę. 

-A ja Sou.

-Lou patrz. Niby bliźniaczki, ale jedna powiedziała tylko Spoko a druga była wstrząśnięta tą wiadomością, że ma siostrę. 

-Zamknij się kudłaty. -powiedziałam w strony lokowatego. 

-Ktoś zaprowadzi mnie do pokoju, bo nie wiem gdzie jest. -pow Sou. 

-Ja. -wyrwał się chyba Liam o ile nie mylę. 

-Uuuuu będzie zabawa, będzie się działo. -powiedziałam równo z Harrym... 

-Zamknijcie się. 

-Bo co. Nie mów, że jej nie wyruchasz. -powiedziałam.

-Jesteś taka sama jak Harry. -odpowiedział Li. 

-Wcale nie, bo ja nie mam kudłów na łepetynie. Tylko włosy na głowie. -Powiedziałam 

-Ejj. Ja nie mam kudłów i łepetyny. 

-Tsaa. To co to peruka. ?! -zaśmiałam się. Wszyscy wyszli, żeby nie słuchać naszych wymian zdań. 

-Zaprowadzić cię do pokoju? -Spytał, 

-Nie dzięki kudłaczu. Trafię.. -Wstałam z kanapy i poszłam po walizki które stały koło ściany. Przygniut mnie do ściany. I szepenął mi do ucha. - Masz tydzień. -po czym odszedł.

-Niby na co? -spytała. 

-Żeby się we mnie zakochać. -zaczęłam się śmiać. I poszłam do pokoju. Znaczy go poszukać. Po jakiś 30 minutach znalazłam pokój z karteczką "Tydzień" czyli trafiłam po czym wzięłam karteczkę, Weszłam do pokoju. Karteczkę, rzuciałam za łóżko. Wzięłam prysznic. Jezu 2 w nocy. Byłam tak zmęczona, że jak położyłam się na łóżko od razu zasnęłam...  

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Myślę, że się podoba, bo mi bardzo. 

Przepraszam, że taki krótki. 

Czytasz komentuj 

2 kom = nowy rozdział